Kochani Diecezjanie,
Drodzy Kapłani, Osoby Konsekrowane,
Bracia i Siostry.
Uczyńcie wszystko, co powie wam Syn – te słowa stanowią przewodnią myśl II SYNODU ARCHIDIECEZJI WROCŁAWSKIEJ. Uczynić wszystko, co powie nam Jezus Chrystus, to znaczy podjąć z Nim współpracę, zaangażować nie tylko umysł, ale przede wszystkim serce. Tak postąpili ci, którzy w dzisiejszej Ewangelii przyprowadzili do Jezusa człowieka głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. Jezus rzekł do niego „Effatha”, to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Oni nie tylko wiedzieli, że Jezus może go uzdrowić, ale uczynili wszystko, co w ich mocy, aby Jezus położył na nim rękę. W ten sposób spełniło się proroctwo Izajasza, który zapowiada przyjście Zbawiciela. Wtedy – jak mówi prorok – przejrzą oczy niewidomych i uszy głuchych się otworzą. […] trysną zdroje wód na pustyni i strumienie popłyną na stepie. Stanie się coś niebywałego, oto spieczona ziemia zamieni się w pojezierze, a spragniony kraj w krynice wód.
Bóg w swojej miłości przychodzi do każdego człowieka. Jednak owocność tego przyjścia zależy od jego wiary. On nie ma względu na osoby, ale miły jest mu ten, kto przyjmuje Jego słowo.
Drodzy Bracia i Siostry! 19 maja w niedzielę Zesłania Ducha Świętego dokonałem uroczystego otwarcia II Synodu Archidiecezji Wrocławskiej. Synodu, którego celem jest nasze nawrócenie i odnowa Kościoła. Mamy już za sobą piękny czas wspólnych spotkań,
słuchania słowa Bożego, adoracji Najświętszego Sakramentu oraz czas wspólnego rozeznawania. Wszystko to zaowocowało powstaniem syntez parafialnych, dzięki którym mogliśmy dostrzec najważniejsze wyzwania stojące przed naszą archidiecezją. Wsłuchując się w Wasz głos, rozeznając we wspólnocie Kościoła, co Duch mówi dziś do nas, powołałem następujące Komisje Synodalne:
Synodalna parafia misyjna;
Misja współdzielona – formacja do posługi w Kościele;
Wspólna troska – finanse i administracja;
Christus vivit – wprowadzenie w chrześcijaństwo;
Młode wino, nowe bukłaki – ewangelizacja.
Komisje te od października bieżącego roku zajmą się opracowaniem konkretnych odpowiedzi i wskazań na przedstawione przez Was problemy i zagadnienia. W skład poszczególnych Komisji wchodzą kapłani, osoby konsekrowane oraz wierni świeccy. Moim głębokim pragnieniem jest, by Synod stał się dla nas wspólną drogą wiary, w której każda i każdy z Was wnosi bogactwo swego życia i powołania; doświadczenie radości i smutków. Kościół bowiem jest naszą wspólnotą, rodziną i naszą matką – w nim poruszamy się i w nim jesteśmy. Bóg nie ma względu na osoby, ale miły mu jest ten, kto słucha i wypełnia Jego słowa. Uczyńmy wszystko, by ten czas, który jest przed nami owocował dalszym budowaniem i umacnianiem komunii, formacją serca oraz misją, do której jesteśmy zaproszeni mocą Ducha Świętego.
Przed nami jest jeszcze wiele wyzwań, które – jak głęboko ufam – podejmiemy wspólnie. Najbliższe miesiące w naszych parafiach będą okazją do dalszych spotkań zespołów synodalnych. Tematem naszych rozważań słowa Bożego będą znaki Bożej mocy z Ewangelii wg św. Jana, które zwiastują Królestwo Boże. Pierwszym znakiem jest Kana Galilejska. To tam po raz pierwszy usłyszeliśmy słowa Maryi – uczyńcie wszystko, co wam powie Syn, a Jezus rzekł – napełnijcie stągwie wodą, a gdy to uczyniono, Jezus przemienił wodę w wino. W późniejszych miesiącach Synodu będą nam towarzyszyć kolejne znaki Chrystusowej
obecności i Jego Bożej mocy:
Uzdrowienie syna dworzanina (J 4, 46-54);
Uzdrowienie chromego (J 5, 1-18);
Nakarmienie pięciu tysięcy (J 6, 1-15);
Chodzenie po wodzie (J 6, 16-21);
Uzdrowienie niewidomego od urodzenia (J 9, 1-41);
Wskrzeszenie Łazarza (J 11, 1-44);
Zmartwychwstanie Jezusa (J 20, 1-18).
W październiku poszczególne zespoły synodalne spotkają się w swoich dekanatach, by wspólnie słuchać i rozważać Słowo Boże oraz dzielić się radością bycia razem. Dzięki temu, jak sami widzimy, stajemy się coraz bardziej wspólnotą otwartych serc, która – jak w dzisiejszej Ewangelii – potrafi przyprowadzać do Jezusa także tych, którzy utracili łaskę słuchania Słowa i dar mówienia o Bogu. W wielu miejscach namacalnie doświadczamy słów Jezusa z dzisiejszej Ewangelii: Effatha – to znaczy otwórz się. Jesteśmy coraz bardziej otwarci na siebie, a sprawy wspólnoty Kościoła stają się bliższe naszemu sercu.
Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie naszym Panu, od nas zależy, a zwłaszcza od naszego zaangażowania w Synod, teraźniejszość i przyszłość Kościoła. Mamy piękny czas, by rozwijać to, co zostało zapoczątkowane, ale również otwierać się na Boże niespodzianki – jak mówi papież Franciszek. Mamy być jak dobry gospodarz, który wydobywa ze skarbca to, co stare i otwiera się na nowe.
Dziś prorok Izajasz mówi do nas: Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg […] On sam przychodzi, by was zbawić. Wierzymy, że i w naszym życiu, które dla wielu naszych braci i sióstr staje się coraz większą pustynią, mogą na nowo wytrysnąć zdroje wód; że spieczona ziemia naszych serc może zamienić się w pojezierze, a spragniony kraj w krynice wód.
Kończąc, pragnę Wam serdecznie podziękować za Wasze zaangażowanie, za czas poświęcony dla budowania wspólnoty wiary. Dziękuję wszystkim kapłanom, osobom konsekrowanym i wiernym świeckim – to dzięki Waszemu zaangażowaniu w dzieło Synodu możemy już doświadczać powiewu Ducha Świętego w wielu parafiach naszej archidiecezji. Proszę Was, a szczególnie wszystkie zespoły synodalne w poszczególnych parafiach, byście stawali się ewangelicznym zaczynem, ziarnem, które wyrasta i w cierpliwości owocuje. Czyńcie wszystko, by nasza wspólnota Kościoła stawała się coraz bardziej znakiem wzajemnej miłości. Aby inni, pociągnięci świadectwem naszego życia, zapragnęli wraz z nami budować komunię, wspólnie formować serca i pełnić misję głoszenia Dobrej Nowiny. I przepełnieni zdumieniem mówili: Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i
niemym mowę.
Niech Maryja, nasza Matka, której powierzamy dzieło Synodu ma nas nieustannie w swojej opiece. Polecam Jej wszystkich uczniów, katechetów, nauczycieli i pracowników szkół rozpoczynających nowy rok szkolny.