Razem o nawróceniu i odnowie
Drogi Czytelniku, poniżej możesz przeczytać krótki opis synodu. To jego historia, w której zapisane jest jego znaczenie. Ale także jego wizja. Nie dysputy, nie dokumenty, ale to, na czym nam zależy, o czym rozmawiamy, na co szukamy sposobu, może od wielu lat. Nawrócenie i odnowa życia wiary, co przeżywamy razem, w duchu modlitwy i z głębokim namysłem. Bez pośpiechu, ale wytrwale i systematycznie. Na pewno nie robimy tego doskonale, co chcemy pokornie przyznać. Ale dajemy temu serce.
Zapraszamy do wspólnej drogi. Oto jej historia.
Od synodu o synodalności do diecezjalnych rekolekcji
Synod diecezjalny, który przeżywamy, to rodzaj wielkich rekolekcji naszego lokalnego Kościoła, wspólnej modlitwy i namysłu nad podstawowymi elementami życia. Celem synodu jest nasze nawrócenie i odnowa.
Początkiem synodu diecezjalnego było zaproszenia papieża Franciszka do udziale w innym synodzie, dokonującym się w Kościele na całym świecie, a poświęconemu synodalności. Jako diecezja wzięliśmy w tym udział.
Na spotkaniu z księdzem arcybiskupem Józefem Kupnym, 4 lutego 2023 roku, podsumowując lokalny etap papieskiego synodu, rozeznaliśmy w grupie ponad setki osób, że potrzebujemy nawrócenia w przestrzeniach komunii, formacji i misji. W jednej z małych grup Adam zapytał, czy synod diecezjalny nie byłby dobra metodą dla tych prac. Gdy wybrzmiało to na forum, ksiądz arcybiskup wyznał, że z tą myślą nosił się od lat.
Poszukiwanie drogi
Krótko potem Diecezjalna Rada Duszpasterska opracowała zarys tego, co ma się dziać. Że synod ma być formą rekolekcji, doświadczeniem wiary we wspólnocie Kościoła. To określiliśmy jako pierwszy jego cel. Dalej, że ma służyć odnowie struktur, właśnie dla wiary. Że ma mieć element prorocki, czyli zarysować wizję życia, która pozwoli wyprzedzać nadchodzące wydarzenia. I że synod powinien być włączony w całość życia Kościoła, przed którym stoją Rok Jubileuszowy 2025 i Wielki Jubileusz 2023. W paru słowach – nawrócenie i odnowa.
Przed wakacjami 2023 roku mieliśmy już motto synodu: „Uczyńcie wszystko, co wam powie Syn”, słowa Maryi z wesela w Kanie Galilejskiej. Ta Ewangelia kształtowała nasze myślenie: synod ma być słuchaniem Jezusa. Ale też radością. Stąd kształt wszystkich synodalnych spotkań: dzielenie słowem Bożym, adoracja, agapa. Po wielu rozmowach stało się także jasne, że nie możemy zacząć od „ogłoszenia synodu”. Z księdzem arcybiskupem zdecydowaliśmy się na długi okres presynodu, modlitewnego przygotowania, budowania sieci osób gotowych do zaangażowania, uformowania siebie do prac.
Początek – parafie, rejony, Listy do Kościołów
Po wakacjach roku 2023, jesienią, w parafiach zaczęły działać zespoły presynodalne. Także w kilku środowiskach powstały takie zespoły (m.in. wspólnoty, duszpasterstwa akademickie, młodzież szkół średnich, katecheci, młodzi dorośli). Zaczęliśmy wspólnie czytać Listy do Kościołów z Apokalipsy (Ap 2-3). Spotkania odbywały się raz w miesiącu i w parafii, i w tzw. rejonie, czyli kilku dekanatach. Ciągle ten sam schemat: rozważanie słowa Bożego, adoracja i agapa. Po pół roku takiej pracy zespoły zostały zaproszone do odpowiedzi na trzy pytania: o drogi nawrócenia w przestrzeniach komunii, formacji i misji.
Wyjątkowe było nasze pierwsze diecezjalne spotkanie, 17 listopada 2023 r. Zobaczyliśmy, że jesteśmy razem: księża, osoby konsekrowane, świeccy, zjednoczeni na modlitewnym czuwaniu. Z kościoła ruszyliśmy procesją przez most, który mamy w logo synodu, ku wrocławskiej katedrze. W ogrodzie obok niej spotkaliśmy się na agapie.
Drzwi otwarte
Latem 2024 roku zaczęły spływać pierwsze wnioski z parafii. W sumie prawie 250. W trakcie ich lektury zaczęły układać się synodalne komisje. W Wigilię Zesłania Ducha Świętego znów czuwanie, by w niedzielę, 19 maja, otworzyć synod. Najpierw katecheza o ostatnim kościele z Apokalipsy (Laodycea), potem epicka procesja do katedry, z relikwiami świętych, śpiewem litanii, graniem na rogach (rodem z Biblii) i bębnami. Ksiądz arcybiskup puka pastorałem w drzwi katedry, które szeroko się otwierają. I cudny chór, który pociągał wszystkie serca w górę. Synod otwarty.
Młode wino, nowe bukłaki
Z lektury wniosków zespołów presynodalnych wyłoniło się pięć komisji synodalnych, które ksiądz arcybiskup powołał 18 czerwca 2024 r.: „Synodalna parafia misyjna”, „Misja współdzielona – formacja do posługi w Kościele”, „Wspólna troska – Finanse i administracja”, „Christus vivit – wprowadzenie w chrześcijaństwo”, „Młode wino, nowe bukłaki – ewangelizacja”. 27 września 2024 r. zaczęły one swoją pracę. Tego dnia została zeprezentowana synteza etapu przygotowawczego „Co mówi Duch do Kościoła”. Świetna lektura.
Od września 2024 r. pracują zespoły synodalne. Spotykają się w parafiach i w dekanacie, czytając dalszy ciąg opowieści o znakach Pana Jezusa w Kanie Galilejskiej. 30 listopada 2024 r. (cały harmonogram tego roku synodalnego dostępny jest na naszej stronie), w synodalny dzień jedności, trafi do zespołów pierwszy owoc prac komisji synodalnych, zarys wizji nowego stylu życia naszego Kościoła. Tego dnia spotkamy się jako diecezja, by modlić się o naszą komunię (wspominając przy tym postać kardynała Kominka, autora Orędzia Pojednania).
Pielgrzymi nadziei
W niedzielę 29 grudnia otworzymy w diecezji Rok Jubileuszowy „Pielgrzymi nadziei”. Diecezja pokryje się siecią kościołów jubileuszowych oraz znaków nadziei, które utworzą pielgrzymie szlaki wiary, z miejscami, gdzie będzie można przeżyć liturgię sakramentu pokuty i pojednania. Gdy w parafialnych zespołach synodalnych skończymy rozważać znaki Pana Jezusa, wypadnie 1700 rocznica Soboru w Nicei, gdzie ułożono pierwsze powszechne wyznanie wiary. Będziemy to świętować (i wyznawać) w Wigilię Zesłania Ducha Świętego, 7 czerwca 2025 r.
Komisja główna
W ramach synodu pracuje Komisja Główna, wspierana przez Sekretariat Synodu. Nad poprawnością i jakością prac czuwają Komisja Teologiczna i Komisja Prawna.